Jedną z najpopularniejszych dyscyplin sportów zimowych jest biathlon. Łączy on narciarstwo biegowe ze strzelectwem. Korzenie tego sportu wywodzą się prawdopodobnie ze Skandynawii. To norwescy żołnierze zdają się być historycznymi pionierami tej dyscypliny. W ramach urozmaicenia wojskowych ćwiczeń, żołnierze pogranicza, włączyli do swojego treningu biegi na nartach, połączone ze strzelaniem do celu. Biathlon szybko zyskał dużą rzeszę zwolenników. I w ten sposób rozpowszechnił się po całej Skandynawii. Dodatkowo, rozwojowi tego sportu sprzyjały surowe, zimowe warunki panujące w tym rejonie. Oficjalnie dyscyplina zadebiutowała na imprezie sportowej pod nazwą „tydzień sportów zimowych” we francuskiej miejscowości Chamonix w 1924, która rok później zyskała miano I Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Ówczesny biathlon nosił nazwę „patrolu wojskowego” i był pierwowzorem dyscypliny, która uprawiana jest po czasy dzisiejsze. Na kolejnych igrzyskach konkurencja była co prawda rozgrywana, ale miała jedynie charakter pokazowy i traktowana była jako lokalna ciekawostka. Ponownie trafiła na areny olimpijskie dopiero w 1960, kiedy rozpowszechniła się w innych europejskich krajach, a przede wszystkim w Rosji. Od tego czasu na stałe jest wpisana do programu igrzysk. Dzisiejszy biathlon jest bardzo popularną dyscypliną. Uprawiają ja zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Rywalizacja odbywa się na dystansie 7,5 km i 20 km. W trakcie trwania biegu, jest on przerywany dwu lub czterokrotnie, strzelaniem . Odbywa się ono po części w pozycji stojącej i leżącej. Karabinki o kalibrze 5,6 mm, w trakcie biegu znajdują się na plecach sportowców. Podczas strzelania są ręcznie ładowane przez uczestnika. Tarcza znajdująca się na strzelnicy, jest oddalona od zawodnika o 50 m. Biathlonista musi wcelować z pozycji stojącej do celu o średnicy 115 mm, leżąc do tarczy wielkości 45 mm. Każdorazowo zawodnik musi celnie strzelić do pięciu punktów. Niecelny strzał skutkuje rundą karną , doliczeniem dodatkowego czasu lub dobraniem dodatkowych strzałów. Wszystko zależy od konkurencji jaka jest rozgrywana. Inne konsekwencje niecelnego strzału obowiązują w biegach indywidualnych, a jeszcze inne w sztafecie, biegu pościgowym czy sprincie. Biathlon nie określa w swoim regulaminie techniki narciarskiej w jakiej jest wykonywany bieg. Wskazuje natomiast istotną długość nart, która nie może przekraczać wysokości zawodnika, pomniejszonej o 4 cm. Biathlonista może być wyposażony dodatkowo w kijki, które ułatwiają podjazd pod wzniesienia na trasie biegu. Broń zawodnika nie może być automatyczna, dopuszczane są tylko karabinki ręcznie ładowane. Minimalna waga broni to 3,5 kg. Podczas całego biegu, jest ona umieszczona na plecach zawodnika, przymocowana na specjalnie do tego celu zaprojektowanych szelkach. Biathlon to dyscyplina niezmiernie widowiskowa i emocjonująca. Rok rocznie, przyciąga rzesze kibiców z całego świata, którzy w napięciu i z ogromnym zainteresowaniem , śledzą poczynania swoich faworytów.
