Ten niebezpieczny, ale i bardzo interesujący sport króluje głównie zimą, szczególnie podczas zimowych mistrzostw świata. Celem zawodnika jest jak najszybsze przejechanie określonego dystansu po torze, w jak najkrótszym czasie. Sportowca uprawiającego ten sport nazywamy panczenistą. Jakie są zasady tego sportu, jaka jego specyfika?
Łyżwiarze podczas zawodów jadą parami – na zmianę po torze wewnętrznym i zewnętrznym. Ich zadanie nie jest pokonanie przeciwnika, ponieważ kluczowy w tym wypadku jest czas przejazdu i to ona ma decydujący głos. Oczywiście dobrze startować z najlepszymi, którzy tym samym i nasz czas wywindują w górę. Holendrzy stanowią światową czołówkę łyżwiarstwa szybkiego, ponieważ dyscyplina w tym kraju cieszy się ogromną popularnością. W tym sporcie ważny jest odpowiedni sprzęt oraz właściwa aerodynamika stroju. Istnieje odmiana łyżwiarstwa szybkiego, która rozgrywana jest na krótkim torze (z ang. short track). W tym wypadku startuje kilku zawodników w czasie jednego wyścigu. Znaczenie ma miejsce na mecie, a nie czas dotarcia. W łyżwiarstwie rozgrywanym na krótkich torach prym wiodą sportowcy z krajów azjatyckich.
Jak wyglądają zasady tego sportu? Łyżwiarze jeżdżą po owalnym torze o długość czterystu metrów. Twa tory jazdy to tor wewnętrzny i zewnętrzny. Na każdym okrążeniu zawodnicy muszą się zamieniać torami jazdy. Dobór zawodniku w pary jest losowy, aczkolwiek może wiązać się z rankingiem zawodników. Warto pamiętać, że jeśli zawodnik przekroczy wewnętrzną krawędź zostaje automatycznie dyskwalifikowany. Łyżwiarz linię mety musi pokonać, mając obydwie łyżwy postawione na lodzie, w innym razie również zostaje usunięty z rywalizacji.
W wyścigu na 500m zawodnicy muszą dwukrotnie przejechać dystans i czas ten jest sumowany. Robi się tak dla wyrównania szans – raz zawodnik zaczyna torem wewnętrznym, a potem drugi przejazd torem zewnętrznym. Łyżwiarstwo szybkie tak jak i inne sporty – ma ściśle określone zasady, których nie można przekraczać.
Łyżwy do jazdy szybkiej to panczeny, które są w stanie rozwijać duże prędkości na torze. Stroje bardzo dopasowane są wykonane z lycry. Panczeniści na głowach mają obcisłe kaptury, których zadaniem jest zminimalizowanie oporów powietrza. Ważnym elementem jest jakość samego lodu – na halach najlepiej by temperatura lodu utrzymywała się na poziomie minus 7 stopni Celsjusza. To gwarantuje poślizg. Na jego powierzchni nie powinno być piasku, który działa jak papier ścierny i niszczy łyżwy. Temperatura w hali, gdzie ćwiczą panczeniści wynosi około 17 stopni, dodatkowo wilgotność jest bardzo niska, bo około 30 procent – czego nie da się zapewnić na torach naturalnych.
Polska może pochwalić się sukcesami w tej dziedzinie, choć sport ten nie jest w naszym kraju rozpowszechniony. Zbigniew Bródka jest mistrzem igrzysk w 2014 roku w Soczi na 1500 metrów. Zdobył on również brąz w wyścigu drużynowym z razem z Janem Szymańskim oraz Konradem Niedźwiedzkim. To sukcesy warte docenienia i powtórzenia.