Obecność amatorów na stokach narciarskich jest całkiem zrozumiała i należy znaleźć dla nich odpowiednie miejsce na w miarę bezpieczną i bezkolizyjną jazdę. Na szczęście współczesne stoki podzielone są bardzo czytelnie według różnego poziomu trudności zjazdu i powinny być odpowiednio pod tym kątem przestrzegane. Nikogo nie powinno dziwić, że na stokach montuje się dzisiaj siatki zabezpieczające, ale także dodatkowo rysuje się, wzorem dużych imprez sportowych, odpowiednie sugerowane linie przejazdu, dzięki czemu nawet amator może łatwo odnaleźć się w zupełnie nowej przestrzeni. Z kolei bardziej doświadczony zjazdowiec uzyskujący na stokach dużo wyższą prędkość jest w stanie dzięki takim liniom przejazdu dużo skuteczniej wejść w kolejną fazę zjazdu i nie wytracać prędkości z tytułu niewiedzy, jaki będzie kolejny manewr. Naturalnie na najwyższym poziomie zawodnicy znają każdy konkretny stok na pamięć i obudzeni w środku nocy potrafiliby z całą pewnością odwzorować każdy kolejny zjazd i zakręt na nim.
Kształtowanie dobrego alpejczyka, wymaga przede wszystkim warunków do trenowania takiego ekstremalnego zjazdu narciarskiego. Dlatego w niskich górach, z jakimi mamy do czynienia w Polsce, można raczej mówić o rozwoju narciarstwa rekreacyjnego czy biegowe. Klasyczne narciarstwo zjazdowe o wiele lepiej rozwija się w takich krajach jak Austria, Francja czy Włochy, gdzie jest dostęp do bardzo wysokich masywów górskich, w których śnieg i zima utrzymują się przez cały rok. W takich warunkach o wiele łatwiej planować zgrupowania kadry i prowadzić całoroczny proces treningowy, aniżeli w Polsce.